Other

“แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน ” เราคงเคยได้ยินคำพูดจากผู้ใหญ่ที่คอยย้ำเตือนลูกหลานเมื่อถึงวันและวัยใกล้ออกเรือน เป็นความห่วงใยที่ปรารถนาให้ลูกหลานได้คิดไตร่ตรองไม่หลงระเริงไปตามอารมณ์ชั่ววูบก่อนจะปักใจเลือกคู่ครอง ในยุคสมัยที่ผู้คนใช้ความเร็วในการดำเนินชีวิต การใช้เวลาเลือกคู่ชีวิตก็สั้นลงเช่นกัน ส่งผลให้การเรียนรู้ระหว่างกันมีน้อยลงตามไปด้วย และนั่นอาจเป็นเหตุสำคัญที่นำมาซึ่งการหย่าร้างของหลายชีวิตคู่ เราลองมาดูกันว่าอะไรบ้างที่น่าจะเป็นชนวนเหตุให้เกิดการหย่าร้าง

การไม่มีเวลาให้กันและกัน “เธอควรต้องเข้าใจนะว่าฉันทำงานหนักหาเงินเลี้ยงครอบครัว” “ต้องเข้าใจนะงานนี้ฉันรักมากฉันต้องทุ่มเทให้ดีที่สุดเพื่อการเติบโตในหน้าที่การงานของฉัน” “เธอต้องเสียสละบ้างจะให้ได้ดั่งใจทุกอย่างคงไม่ได้” คำพูดทำนองนี้คงมีให้ได้ยินกันบ่อย ๆ ในบ้านที่ขาดความสมดุลในเรื่องงานและชีวิตส่วนตัว การให้เวลากับงานมากเกินไปจนทำให้อีกฝ่ายไม่มีตัวตน หรือเหมือนถูกลืม ขาดการใส่ใจซึ่งกันและกันเป็นเวลาต่อเนื่องเป็นแรงผลักให้ระยะห่างระหว่างกันกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งนาน ยิ่งกว้าง และยากที่จะกลับมาบรรจบกันได้อีก การเติมเต็มในชีวิตส่วนตัว จึงสำคัญไม่แพ้การทำงานหนักเพื่อหารายได้มาเลี้ยงครอบครัว สองสิ่งนี้มีความจำเป็นที่ทุกชีวิตคู่ต้องพยายามประคับประคองคู่กันไป

สภาพเศรษฐกิจในครอบครัว ในยามที่ฐานะการเงินของครอบครัวมั่นคงก็มีความสุขกันเต็มที่ แต่เมื่อถึงวันทุกข์ เช่น หัวหน้าครอบครัวประสบปัญหาในการทำงาน เศรษฐกิจไม่ดี ความหงุดหงิด ระหองระแหงจะค่อย ๆ แทรกซึม โดยเฉพาะครอบครัวที่สามี หรือภรรยาหาเงินคนเดียวจะยิ่งส่งผลให้เกิดความสั่นคลอนในชีวิตคู่ได้ง่ายยิ่งขึ้น สิ่งหนึ่งที่มักจะพบ คือ การโยนความผิดให้กันและกัน ฝ่ายที่อยู่บ้านอาจรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่า น้อยเนื้อต่ำใจจึงเป็นเหตุให้ชวนทะเลาะ บางคนอาจจะเคยชินกับการได้รับการดูแลเป็นอย่างดี พอถึงวันลำบากก็ไม่สามารถทนได้จึงขอแยกทาง หรือบางคนอาจจะพยายามกดดันให้ฝ่ายที่หารายได้พยายามดิ้นรนให้ได้เงินมาโดยไม่ได้ลงมาให้ความช่วยเหลือ หรือลดภาระการใช้เงิน เป็นต้น

ความไม่รู้จักพอ เรื่องนี้คงเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับคนเจ้าชู้ แม้จะมีคู่ชีวิตที่ดี แต่อาจมีเหตุปัจจัยที่ทำให้พลั้งเผลอไปมีรักใหม่ และอาจถลำลึกจนถอนตัวไม่ขึ้น อยากเก็บไว้ทั้งสองคนจะด้วยเหตุผลแห่งความผูกพัน หรืออาจมีภาระร่วมกันที่ต้องรับผิดชอบ เมื่อความอดทนสิ้นสุดไม่คนใดคนหนึ่งก็ต้องเป็นฝ่ายขอให้เกิดการหย่าร้าง การคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นให้มากขึ้น ลดความอยากได้ อยากมี อยากเป็น ของตัวเองลงบ้าง จะทำให้ชีวิตคู่ยืดยาวมากขึ้น

อุปนิสัยเข้ากันไม่ได้ เหตุมักจะเริ่มจากการไม่พยายามปรับตัวเข้าหากัน ดึงดันอยู่บนความต้องการของตัวเอง และมักจะมีเหตุผลมาสนับสนุนความถูกต้องในความเห็นของตัวเองเสมอ เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน การกระทบกระทั่งบาดหมางย่อมเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้จะมีลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจก็อาจไม่สามารถดึงรั้งให้ชีวิตคู่เดินหน้าตลอดรอดฝั่งได้ การพบกันคนละครึ่งทาง ให้เกียรติ และเคารพในสิทธิส่วนบุคคลของคนที่เรารักจึงน่าจะเป็นทางออกสำหรับเรื่องนี้

ขาดความไว้วางใจซึ่งกันและกัน นี่เป็นชนวนสำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งที่เป็นสาเหตุแห่งการหย่าร้าง โดยเฉพาะคู่ชีวิตที่มีนิสัยหึงหวง หรือแม่บ้านที่สามีทำงานนอกบ้านเพียงคนเดียว ปัญหานี้มักเกิดจากการสื่อสารที่ขาดความชัดเจน ในเวลาที่เหมาะสม เช่น สามีจะต้องไปพบลูกค้าต่างจังหวัด แต่ไม่ได้บอกแผนการทำงานให้ภรรยาทราบ, มีโปรเจกต์พิเศษที่ต้องรับผิดชอบเพิ่มเติมอาจทำให้กลับดึกต่อเนื่อง, มีการทำงานที่จับคู่เป็นบัดดี้ทำงานเป็นผู้หญิงแล้วไม่ได้บอกภรรยาว่าใครเป็นใคร หรืออาจมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเคยทำผิดพลาดอาจจะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจจนเป็นเหตุให้เกิดความไม่ไว้วางใจ เป็นต้น เหตุเหล่านี้มีโอกาสสูงมากที่จะนำมาซึ่งความเข้าใจผิดอย่างรุนแรง และอาจลุกลามไปถึงบุคคลอื่นที่มีส่วนเกี่ยวข้องได้ การสื่อสารที่ชัดเจน การพูดคุยระหว่างกันให้มากขึ้น การพาคู่ชีวิตไปมีส่วนร่วมในสังคมที่เป็นงานของแต่ละฝ่ายในบางวาระเพื่อให้ได้รู้จักเพื่อน ๆ รู้จักลักษณะงาน และสังคมของอีกฝ่ายจะช่วยทำให้ปัญหานี้ลดลงได้

ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก การแต่งงานที่เกิดจากเงื่อนไขทางสังคม หรือที่โบราณเรียกว่า “คลุมถุงชน” เป็นการเริ่มต้นชีวิตคู่ที่อยู่บนพื้นฐานความต้องการของคนอื่น ไม่ได้เกิดจากความปรารถนาของคนสองคน บางคู่สามารถเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันได้ดี และกลายเป็นความรัก เติบโตเป็นครอบครัวที่อบอุ่นยั่งยืนได้ แต่ส่วนใหญ่กลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเวลาผ่านไปต่างฝ่ายต่างดิ้นรนโหยหาความสุขใส่ตัวเอง การบอกลากันจึงอาจเป็นคำตอบในระยะสั้นสำหรับคู่ที่ไม่ได้ครองด้วยความรัก

อิทธิพลจากมือที่สาม การเปิดรับให้มีบุคคลอื่นที่นอกเหนือจากคู่สามีภรรรยาเข้ามามีอิทธิพลต่อการการครองคู่ มีส่วนส่งผลกระทบต่อความคลางแคลง ระแวง นำสู่การแตกร้าวได้ง่าย เช่น แม่ไม่ชอบลูกสะใภ้ ก็มักจะพูดถึงลูกสะใภ้ในทางที่ไม่ดีเพื่อให้ลูกชายเลิกราในที่สุด หรืออาจเป็นแฟนเก่าที่ยังตัดใจไม่ขาดก็อาจมีโอกาสเข้ามายุแยง หรือสร้างความเข้าใจผิดให้เกิดขึ้นได้ หรือคำยุแยงจากเพื่อนบ้านก็เป็นอีกชนวนสำคัญของการหย่าร้าง ความหนักแน่นและเชื่อมั่นในคู่ครองของเราเป็นแก่นสำคัญที่จะหยุดปัญหานี้ได้

ผู้หญิงเก่งขึ้น และพร้อมยืนอยู่บนขาของตัวเอง ในอดีตผู้ชายเป็นเสาหลักของครอบครัว เป็นผู้นำ เป็นผู้รับผิดชอบความเป็นไปของสมาชิกในบ้าน แต่ปัจจุบันผู้หญิงสามารถหารายได้ และจัดการชีวิตได้ยอดเยี่ยมไม่แพ้ผู้ชาย หากวันหนึ่งผู้ชายมีพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้น ผู้หญิงจึงไม่จำเป็นต้องอดทนต่อไป การหย่าร้างจึงกลายเป็นเรื่องปกติเมื่อพบว่าพวกเขาไม่มีโอกาสก้าวต่อไปด้วยกันได้แล้วจริง ๆ

ไม่ว่าการหย่าร้างจะมีสาเหตุมาจากเรื่องใดก็ตาม การที่คนสองคนได้มีโอกาสมาครองคู่อยู่ศึกษาซึ่งกันและกันย่อมเป็นประสบการณ์ใหม่อันทรงคุณค่าที่จะทำให้ทั้งสองฝ่ายได้เรียนรู้และเติมเต็มชีวิตให้สมบูรณ์ขึ้น ในบางกรณี การหย่าร้างอาจไม่ใช่คำตอบที่ผิด แต่อาจเป็นทางออกที่สวยงามสำหรับทั้งสองฝ่าย

เคยไหมที่รู้สึกว่าชีวิตของตนเองนั้นขาดสีสัน ไม่มีความน่าสนใจ น่าเบื่อ ไม่รู้เลยว่าเราใช้ชีวิตในแต่ละวันไปเพื่ออะไร นั่นก็เป็นเพราะว่าเราไม่ได้ตั้งเป้าหมายในชีวิตของเราไว้อย่างชัดเจน การใช้ชีวิตของเราจึงไม่ชัดเจน แล้วขาดแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นความสุขของตนเอง สำหรับใครที่กำลังเผชิญปัญหาเหล่านี้อยู่แล้วล่ะก็ วันนี้เราจะมาแนะแนวทางสร้างความสุขในทุก ๆ วัน ด้วยตนเอง รับรองว่าทำได้ไม่ยาก ดีต่อใจอย่างแน่นอน

การตั้งเป้าหมาย
วางแผนอนาคตไว้ว่าเราอยากที่จะเป็นอย่างไร อยากใช้ชีวิตแบบไหน เพื่อที่เราจะได้รู้ว่าเราควรมีวิธีการปฏิบัติอย่างไรเพื่อให้ไปถึงเป้าหมายนั้นที่ได้ตั้งไว้ ต้องบอกก่อนว่าเป้าหมายที่ตั้งนั้นควรจะต้องเป็นเป้าหมายที่มีความท้าทาย ไม่ง่ายจนเกินไป เพราะถ้าหากว่าเป็นเป้าหมายที่ง่าย ใคร ๆ ก็ทำได้จะทำให้เราขาดแรงบันดาลใจที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ให้ได้ผลลัพธ์ออกมาดี เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าเราสามารถที่จะทำได้ ซึ่งถ้าเรามีเป้าหมายที่ท้าทาย เราก็จะมีแรงที่จะพร้อมพุ่งชนทุกอุปสรรคที่เข้ามาโดยไม่ได้นึกถึงความเหน็ดเหนื่อยที่เราต้องเจอ

มองหากิจกรรมหรือสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุข ไม่เดือดร้อนใคร
เป็นกิจกรรมที่ส่งผลดีต่อตนเองและผู้อื่น ๆ ซึ่งถ้าเป็นกิจกรรมที่เป็นประโยชน์สำหรับคนหมู่มาก ก็จะทำให้เรามีพลังที่จะทำสิ่งนั้น ๆ ได้อย่างต่อเนื่อง ยกตัวอย่างเช่น การทำบุญ การบริจาคของ การร่วมกิจกรรมอาสา การทำงานเพื่อสังคม เป็นต้น สิ่งที่เราจะได้รับคือการพัฒนาของ ศีล สมาธิ ปัญญา ช่วยสร้างความสุขสงบขึ้นภายในใจของตนเอง ซึ่งถ้าเรามีสภาวะจิตใจที่มีสติรู้ตัวอยู่ตลอด ก็จะช่วยให้เราสามารถควบคุมความรู้สึกของตนเองให้นิ่งขึ้นได้

การเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นคนที่ดีขึ้นในทุก ๆ วัน
ทั้งด้านการใช้ชีวิตประจำวัน การปฏิบัติต่อผู้อื่น การทำงาน การเข้าสังคม และอื่น ๆ อีกมากมาย การที่จะเติบโตขึ้นในหลาย ๆ ด้านเพื่อสร้างความสุขให้กับตนเองนั้น เราต้องมีความตั้งใจที่ดี ไม่ตั้งแง่มีอคติต่อคนรอบข้าง มองทุกสิ่งด้วยความยุติธรรม ลด ละ เลิกความรู้สึกที่เป็นพิษกับตัวเองหรือความคิดด้านลบ ๆ นั่นเอง ถ้าเราทำได้ดังนี้แล้ว เชื่อได้เลยว่าเราจะมีความสุขเพิ่มขึ้นได้อย่างแน่นอน

เป็นอย่างไรกันบ้างกับแนวทางการสร้างความสุขให้ตนเองในทุก ๆ วัน ต้องบอกเลยว่าไม่ใช่เรื่องยากเลย แต่เป็นแนวทางที่มีความท้าทายและต้องอาศัยการฝึกจิตใจ การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม การค้นหาตัวเอง โดยเป็นการทำอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะไปถึงเป้าหมายอย่างที่เราต้องการได้

ในบทความนี้เราจะมาทำความรู้จักความแตกต่างกันของตราสารอนุพันธ์ หรือ Derivative ซึ่งตราสารอนุพันธ์เป็นตราสารทางการเงินประเภทหนึ่ง ที่สามารถใช้บริหารความเสี่ยง (Hedging) หรือเก็งกำไร (Speculating)

ฟอร์เวิร์ด (Forward) เป็นสัญญาแบบไม่เป็นทางการ กล่าวคือคู่สัญญาตกลงกันเอง ว่าจะซื้อ-ขายสินค้าเมื่อใด? วิธีการส่งมอบสินค้าหรือชำระราคาเป็นอย่างไร? โดยไม่มีหน่วยงานกลางมารับรองหรือมากำกับดูแล

ฟิวเจอร์ (Future) เป็นสัญญาตกลงซื้อขายเหมือนกับฟอร์เวิร์ด แต่แตกต่างกันตรงที่เป็นสัญญาแบบเป็นทางการ มีรูปแบบสัญญาที่เป็นมาตรฐาน และมีหน่วยงานกลางมาช่วยกำกับดูแล

เราสามารถทำเปรียบเทียบความแตกต่างของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าฟอร์เวิร์ดและฟิวเจอร์ได้ดังนี้

• ข้อกำหนดของสัญญา
  สัญญาฟิวเจอร์จะเป็นสัญญาที่มีมาตรฐานชัดเจน ส่วนสัญญาฟอร์เวิร์ดนั้นจะมีความยืดหยุ่น ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของคู่สัญญา
• ตลาดซื้อขาย
  สัญญาฟิวเจอร์จะซื้อขายผ่านศูนย์การการซื้อขายที่ตั้งเป็นทางการ เช่น ตลาด TFEX ส่วนสัญญาฟอร์เวิร์ดนั้นจะต่อรองโดยคู่สัญญาโดยตรง
• สภาพคล่อง
  สัญญาฟิวเจอร์มีสภาพคล่องที่สูงกว่าสัญญาฟอร์เวิร์ด ทั้งนี้เนื่องจากตัวสินค้ามีมาตรฐานที่มีความชัดเจนมากกว่า จึงส่งผลโดยตรงต่อต้นทุนในการเปิด-ปิดสัญญา
• ความโปร่งใสของราคา
  สัญญาฟิวเจอร์มีหน่วยงานกลางมากำกับดูแล ทำให้มั่นใจได้ว่าราคาที่ได้มีความโปร่งใสมากกว่าสัญญาฟอร์เวิร์ดที่มีการตกลงกันเฉพาะคู่สัญญาเท่านั้น และข้อมูลไม่จำเป็นต้องเผยแพร่ต่อสาธารณะ
• ความเสี่ยงจากคู่สัญญา
  เนื่องจากสัญญาฟิวเจอร์มีหน่วยงานกลางมากำกับดูแล จึงมั่นใจได้ว่าความเสี่ยงการบิดพลิ้วของคู่สัญญานั้นจะมีน้อยกว่าสัญญาฟอร์เวิร์ดที่ไม่มีหน่วยงานกลางมาช่วยดูแล
• การยกเลิกสัญญา
  สัญญาฟิวเจอร์สามารถยกเลิกสัญญาโดยเปิดสถานะตรงข้ามเพื่อหักล้างสัญญาที่ถืออยู่ ตรงกันข้ามกับสัญญาฟอร์เวิร์ดจะยกเลิกไม่ได้ถ้าคู่สัญญาไม่ได้ให้ความยินยอม ดังนั้นในการซื้อขายสัญญาฟอร์เวิร์ดจึงมักถือจนถึงวันครบกำหนดอายุสัญญา

โดยสรุป ฟิวเจอร์และฟอร์เวิร์ดเป็นสัญญาซื้อขายล่วงหน้า เพื่อใช้ในการปกป้องความเสี่ยงและเก็งกำไรเช่นเดียวกัน แต่มีความแตกต่างกันตรงที่ สัญญาฟิวเจอร์ ตัวสัญญานั้นมีความเป็นมาตรฐานและมีหน่วยงานกลางมากำกับดูแล ส่วนสัญญาฟอร์เวิร์ดนั้นเป็นสัญญาที่ตกลงกันระหว่างคู่สัญญาโดยตรง จึงมีความยืดหยุ่นในตัวสัญญาสูงกว่า แต่ก็มีโอกาสเกิดความเสี่ยงจากการผิดสัญญาสูงกว่า เนื่องจากไม่มีหน่วยงานกลางมากำกับดูแล ซึ่งความแตกต่างสามารถแยกออกเป็นประเด็นต่าง ๆ ได้ดังนี้ 1) ข้อกำหนดสัญญา 2) ตลาดซื้อขาย 3)สภาพคล่อง 4) ความโปร่งใสของราคา 5) ความเสี่ยงจากคู่สัญญา และ 6) การยกเลิกสัญญา ส่วนจะเลือกสัญญาแบบใดนั้น ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของแต่ละกรณีไป ซึ่งต้องอาศัยทั้งข้อเท็จจริงและประสบการณ์

ปัจจุบันการทำศัลยกรรมเป็นที่นิยมมากขึ้น ทั้งในกลุ่มวัยเรียนและวัยทำงาน ทั้งยังมีสถานพยาบาลรวมถึงคลินิกหลายแห่งที่มีแพทย์เฉพาะทางและผู้เชี่ยวชาญในการแนะนำด้านศัลยกรรมมากขึ้นทั่วประเทศ อย่างไรก็ตาม ก่อนการทำศัลยกรรมส่วนใดก็ตาม ควรศึกษาให้เข้าใจข้อดีและข้อเสียก่อน เพื่อการตัดสินใจอย่างรอบคอบ ดังนี้

ข้อดีของการทำศัลยกรรม

1. เพิ่มความมั่นใจ
การทำศัลยกรรมที่ใบหน้า เช่น ทำตาสองชั้น ปรับรูปหน้า ดึงหน้า หรือการปรับเปลี่ยนรูปร่างจากอ้วนให้กระชับ จะทำให้มีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ทำให้กล้าเข้าสังคม พบปะเพื่อนใหม่ ๆ สามารถสวมใส่เสื้อผ้าได้สวยงามและหลากหลายขึ้น ทั้งยังเพิ่มโอกาสในการประกอบอาชีพหน้ากล้อง ที่มีการสร้างรายได้สูงตามไปด้วย

2. เป็นพรีเซนเตอร์และรีวิวสร้างรายได้
หลายคนที่ผ่านการทำศัลยกรรมบ่อยครั้ง อาจได้เป็นพรีเซนเตอร์และเขียนรีวิวแนะนำการทำศัลยกรรมต่าง ๆ ประจำของคลินิกนั้้น ๆ ได้ หลายรายที่ให้สาระประโยชน์มากทั้งด้านการเตรียมตัวก่อนผ่าตัด การดูแลหลังผ่าตัดด้วย จะมีผู้ติดตามช่อง YouTube มากขึ้น เพราะมีคนจำนวนมากต้องการศึกษาในเชิงรายละเอียดนี้

3. ทำให้แก้ไขความผิดปกติขั้นรุนแรงได้
บางคนที่มีอาการกรามยื่นอย่างมาก ทำให้การสบฟันมีปัญหา การเคี้ยวอาหารจะทำได้ไม่สมบูรณ์ อาจทำให้มีอาการผิดปกติของระบบการย่อยอาหารและลำไส้ได้ สามารถแก้ไขได้ด้วยการทำศัลยกรรมผ่าตัดกรามคู่กับการจัดฟัน คนที่มีปัญหาน้ำหนักเกินและมีไขมันส่วนเกินมาก ก็สามารถดูดไขมันออกและควบคู่กับการใช้นวัตกรรมกระชับกล้ามเนื้อ ก็สามารถลดความเสี่ยงปัญหาที่จะตามมาจากโรคอ้วนและความดันโลหิตสูงได้ดีขึ้น

ข้อเสียของการทำศัลยกรรม

1. ผลแทรกซ้อนอาจตามมา
หากเลือกคลินิกที่ไม่ได้มาตรฐาน ก็มีโอกาสเกิดผลแทรกซ้อนจากการติดเชื้อในระหว่างการทำศัลยกรรมได้ หรือหากแพทย์ไม่ชำนาญก็อาจได้ผลลัพธ์ที่ไม่สวยงามตามที่ตั้งใจ

2. ไม่สามารถปรับแก้ให้เหมือนเดิมได้ 100%
ต้องยอมรับว่าหลังจากทำศัลยกรรมแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกลับให้เหมือนเดิมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ กรณีที่ต้องการปรับเปลี่ยนรูปหน้า รูปทรงจมูก ตามแฟชั่นที่นิยมในแต่ละช่วงเวลา จึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เพราะเมื่อเวลาผ่านไป ความนิยมแฟชั่นย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนไปด้วย คุณอาจจะไม่ชอบสไตล์นี้ แต่ก็ไม่สามารถทำศัลยกรรมให้กลับมาเป็นแบบเดิมได้อีก

3. อาจเกิดการเสพติดได้
การทำศัลยกรรมด้วยนวัตกรรมใหม่ในยุคปัจจุบันนั้นใช้เวลาน้อยและใช้เวลาพักฟื้นสั้นลง ทำให้หลายคนมีการเสพติดการทำศัลยกรรม แต่งเติมไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย และอาจขาดความมั่นใจในตัวเอง ที่ต้องการทำให้ดูสวยสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้นไปอีก

การทำศัลยกรรมนั้น มีทั้งด้านข้อดีและข้อเสีย แต่ละท่านต้องพิจารณาตามความเหมาะสมของตัวเอง ศึกษาว่าค่าใช้จ่ายกับความคุ้มค่าที่ตามมานั้น ด้านใดจะมากกว่ากัน เพื่อให้การทำศัลยกรรมนั้นตอบโจทย์ความต้องการของตัวเองได้อย่างดีที่สุด

การสื่อสารทั้งของสัตว์และมนุษย์นั้น มีทั้งการเปล่งวาจาและการใช้ภาษาท่าทางหรืออวัจนภาษา ซึ่งมีความหลากหลายมากกว่าการใช้คำพูด เช่น ท่าทาง การมอง การสบตา การเดิน การยิ้ม เป็นต้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้สามารถเข้าใจได้ด้วยประสบการณ์ แต่ถ้าอยากเรียนรู้ทางลัด เราก็มีสัญญาณท่าทาง 5 แบบที่น่าสนใจมาฝากกัน หากนำไปใช้ก็จะสามารถรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ได้ เพื่อดูว่าคู่สนทนาพร้อมในการพูดคุยกับเรามากน้อยแค่ไหน ซึ่งคุณผู้อ่านเองก็น่าจะเคยทำท่าทางเหล่านี้มาก่อนแล้วโดยไม่รู้ตัว

1.อาการกอดอกหรือไขว้ขา บอกได้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังตั้งกำแพงกับเราอยู่ อาจจะเป็นอคติส่วนตัวหรือความไม่สบายใจบางอย่างที่มีต่อเราก็ได้ เป็นการแสดงท่าทางว่าไม่พร้อมรับข้อมูลหรือความคิดเห็นใด ๆ หรือถึงแม้จะมีการโต้ตอบกันบ้างก็ไม่แน่ว่าข้อมูลที่ได้รับมานั้นจะมีประสิทธิภาพ ทางที่ดีหากสังเกตเห็นสัญญาณนี้ควรหยุดการสื่อสารทันที รอเวลาให้ผู้รับสารพร้อมรับข้อมูลก่อน แล้วจึงค่อยสื่อสารใหม่ในเวลาที่เหมาะสม

2.ยิ้มจากใจไปถึงดวงตา การฝืนยิ้มหรือยิ้มแห้งมักเกิดจากความต้องการซ่อนเร้นหรืออำพรางความรู้สึกภายในจิตใจ ร่างกายจึงแสดงท่าทางออกไปแบบนั้น ตรงกันข้ามหากเรามองเห็นรอยยิ้มของอีกฝ่ายที่ฉีกยิ้มจนแก้มปริ หรือไม่สนใจกระทั่งริ้วรอยที่เกิดขึ้นบนใบหน้าในเวลานั้น หมายถึงอีกฝ่ายกำลังแสดงให้เห็นถึงความจริงใจที่มี ดังนั้นหากอยากจะสื่อสารอะไรในตอนนี้ก็ลุยไปได้ให้เต็มที่

3.ขอเพียงแค่สบตา เหมือนคำกล่าวที่ว่าดวงตาคือหน้าต่างของจิตใจ หากพบว่าอีกฝ่ายจงใจจ้องตาคุณนานเกินไป ขอให้มั่นใจได้เลยว่าเขาคนนั้นกำลังปกปิด ซ้อนเร้นบางสิ่งอยู่ หรือที่ร้ายไปกว่านั้นคือถึงขั้นโกหกกันเลยทีเดียว เพราะจากการศึกษาพบว่าการที่คู่สนทนาพยายามสบตากับเราตลอดเวลาไม่ให้คลาดสายตาแม้สักวินาที หมายถึงอีกฝ่ายกำลังอึดอัดหรือพยายามปกปิดข้อเท็จจริงบางอย่างอยู่ และกลัวว่าเราจะจับโป๊ะได้ ถึงได้แสดงออกไปเช่นนั้น

4.มองดูนาฬิกาบ่อย ๆ แสดงว่าเขากำลังมีธุระ เช่น มีนัดที่ต้องรีบไป หรือว่าไม่อยากสนทนาต่อ เมื่อเป็นเช่นนี้ให้รีบจบการสนทนา เพราะหากพูดคุยต่อไป อีกฝ่ายก็ไม่มีสมาธิจดจ่ออยู่กับการสนทนาได้ทั้งหมด

5.อาการขบกรามหรือกำมือแน่น เป็นอาการที่บ่งบอกว่ากำลังอึดอัด ไม่สบายใจ วิตกจริตหรือมีความเครียดสูง นั่นหมายความว่าจิตใจอยู่ในช่วงที่ผิดปกติ ย่อมหมายถึงการสื่อสารใด ๆ ในช่วงนี้ จะมีแต่ผลกระทบที่เป็นลบ จึงควรหาเวลาที่อีกฝ่ายดูผ่อนคลายแล้วค่อยสนทนากันใหม่ก็ยังไม่สาย

การสนทนากับผู้อื่น ต้องคอยสังเกตภาษาท่าทางเหล่านี้อยู่เสมอ เพื่อให้มั่นใจว่ากำลังสื่อสารกันในสภาวะที่ทั้งสองฝ่ายเปิดใจและพร้อมรับฟังกัน หากมีสัญญาณของความไม่พร้อม ก็ไม่ควรเจรจาเรื่องสำคัญ เพราะอาจจะไม่บรรลุข้อตกลงหรือเกิดความไม่เข้าใจกันได้ ยังมีภาษาท่าทางอีกมากที่ต้องอาศัยประสบการณ์และการสังเกต เพื่อให้สามารถคาดเดาสถานการณ์ได้ดีขึ้น

ช่วงปีที่ผ่านมาสถานการณ์เศรษฐกิจและเชื้อไวรัสโควิด-19 บีบให้หลายองค์กรปรับแผนให้พนักงานทำงานที่บ้าน ผลปรากฏว่าหลายคนมีอาการปวดข้อมือ ปวดเมื่อยคอ ไหล่หรือหลัง ซึ่งอาจเกิดจากการนั่งทำงานบนโต๊ะกาแฟ เคาน์เตอร์ครัว หรือโซฟาที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อรองรับท่านั่งอย่างเหมาะสมเหมือนกับอุปกรณ์ในสำนักงาน หากทำงานติดต่อกันหลายชั่วโมงโดยไม่ลุกเปลี่ยนอิริยาบถคงไม่พ้นอาการออฟฟิศซินโดรมแน่นอน

หลังจากทำงานที่บ้านมาระยะหนึ่งหากคุณพบว่าตัวเองเริ่มมีอาการปวดเมื่อย ควรมองหาวิธีที่ดีในการทำงานที่บ้าน ซึ่งมีเคล็ดลับง่าย ๆ คือซื้ออุปกรณ์หรือเก้าอี้โต๊ะโดยคำนึงถึงประสิทธิภาพการทำงานและรองรับการนั่งทำงานเป็นเวลานาน ๆ จะเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพและสร้างผลงานที่ดี ไม่เหนื่อยล้าและเจ็บป่วยง่ายอันเนื่องจากเก้าอี้และโต๊ะมีความสูงไม่เหมาะสมกับการนั่งทำงาน ความสูงของโต๊ะทำงานโดยทั่วไปจะสูงจากพื้น 28-30 นิ้ว ปรับเพิ่มและลดยืดหยุ่นไปตามความสูงของผู้นั่ง

ท็อปเคาน์เตอร์ในครัวมักจะสูงเกินไป แนะนำให้ลองยื่นมือตรงไปข้างหน้าโดยแขนและข้อศอกแนบชิดกับลำตัว โดยแขนและข้อศอกทำมุม 90 องศาเป็นท่าที่เหมาะกับการใช้เมาส์และคีย์บอร์ด ความสูงของหน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งอยู่ระดับสายตาพอดี ไม่ต้องก้มหรือเงย หลีกเลี่ยงอาการปวดศีรษะและคอ ความสูงของเก้าอี้อยู่ในระดับที่วางเท้าราบกับพื้น เพราะถ้านั่งเก้าอี้ตัวสูงเท้าห้อยลงมา จะทำให้สะโพกและหลังส่วนล่างตึงปวด

นอกจากนี้ควรออกแบบสภาพแวดล้อมที่เอื้อประโยชน์ต่อการทำงาน สามารถนั่งทำงานอย่างสะดวกสบาย ระดับแสงสว่างเหมาะสม ไม่สว่างจ้าเกินไปหรือสว่างน้อยจนทำให้เมื่อยล้าตา ช่วยลดความเครียดระหว่างทำงาน ควรเปลี่ยนท่าทางบ่อย ๆ หยุดพักสั้น ๆ และลุกขึ้นเปลี่ยนอิริยาบถทุก 30 นาทีหรือ 1 ชั่วโมง โต๊ะทำงานเป็นระเบียบและจัดเรียงอุปกรณ์ของใช้ต่าง ๆ ไม่วางระเกะระกะ ควรจัดพื้นที่ทำงานเป็นกิจวัตรเพื่อให้หยิบใช้งานได้สะดวกง่ายดายไม่ต้องค้นหาให้เสียเวลา มุมทำงานที่สะอาดตาหรือตกแต่งอย่างสร้างสรรค์นั้น จะช่วยสร้างความสุขและความผ่อนคลายทำให้ทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ การใส่ใจสภาพแวดล้อมในการทำงานจะเพิ่มคุณภาพงานได้อย่างแท้จริง

เมื่อจัดการกับอุปกรณ์ที่เหมาะสมกับการทำงานแล้ว ต่อไปเป็นวิธีจัดการแผนงานอย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากการทำงานที่บ้านไม่มีชั่วโมงออฟฟิศที่แน่นอน โดยเฉพาะฝ่ายผู้หญิงที่ต้องควบบทบาทและความรับผิดชอบในการทำงานและครอบครัวไปพร้อมกัน มีตารางชีวิตที่แสนวุ่นวาย ทำให้การแบ่งเวลาทำงานให้เหมาะสมเป็นเรื่องยาก มักจะเร่งทำงานควบสองกะให้ภารกิจที่ได้รับมอบหมายเสร็จทันกำหนด จึงหนีไม่พ้นอาการปวดเมื่อยแบบออฟฟิศซินโดรมซึ่งค่อนข้างน่าเป็นห่วง

ความจริงแล้วผู้หญิงเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงได้ดีกว่าผู้ชาย สามารถปรับตัวและใช้วิธีการที่ผสมผสานเพื่อแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ พร้อมกับการจัดตารางเวลางานและจัดการหน้าที่ในครอบครัวไม่ให้ขัดแย้งกัน สามารถใช้ชีวิตได้ดีแม้ในช่วงที่มีการระบาดของโควิด-19 ถ้าพูดกันในแง่จิตวิทยาแล้ว สำหรับผู้ชายอาจต้องขอเวลาปรับตัวกับการทำงานที่บ้านนานกว่า แต่ท้ายที่สุดก็จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมได้และจัดตารางชีวิตได้ดีขึ้น